Op werfbezoek in de Antwerp Tower: “Vanop het dak lijkt ’t Stad opgebouwduit legoblokjes”

ANTWERPEN - Ongeveer halfweg zijn de werken aan Antwerpens tweede hoogste gebouw: de Antwerp Tower. Want nu er de afgelopen maanden vier verdiepingen bovenop de toren werden bijgebouwd, stak die in hoogte de Boerentoren voorbij. Alleen de kathedraal prijkt nog hoger. Uw krant nam vrijdagochtend een kijkje, klam tot op het dak en zag: dit bouwproject is behoorlijk indrukwekkend.

Een kleine 150 arbeiders zijn sinds september 2017 in de weer om de Antwerp Tower op te krikken tot een nieuwe landmark in Antwerpen. Halfweg 2021 moet het project worden opgeleverd. “Als de weersomstandigheden meezitten”, zeggen projectleider Steven Vanderghote en business manager Luc Van Rysseghem van aannemer Matexi.

Want een lachertje is het voor de arbeiders niet om tot op meer dan honderd meter hoogte in weer en wind te werken. Ook op een mooie, heldere dag als vandaag, giert de wind doorheen en rondom het gebouw wanneer we de werflift naar boven nemen. Die lift werd tegen de buitengevel van het gebouw geplaatst en maakt flink wat lawaai. “Niet iedereen vindt dit even aangenaam”, lachen Steven en Luc. “Voor mensen met hoogtevrees is dit een beproeving.” Ook onze fotograaf grinnikt terwijl Antwerpen onder ons steeds kleiner wordt. “Alles voor de Gazet hé.”

De lift houdt halt op verdieping 21. De overige vijf verdiepingen moeten de arbeiders per trap doen. “Maar ze zijn al heel blij dat de lift tot het 21ste gaat nu. Tot enkele maanden terug ging die maartot de tiende verdieping.” Op verdieping 21 wordt stilaan de indeling van de toren duidelijk. Een lange gang, bergruimtes, liftkokers, steunwanden, appartementen en terrassen. Binnen twee jaar zal de Antwerp Tower zo'n vijfhonderd personen huisvesten, van verdieping zes tot en met 26. “Zoals je ziet maakten we de toren niet enkel hoger, hij is ook verbreed zodat alle appartementen een inpandig terras hebben en de bewoners uit de wind zitten”, legt Steven uit.

Fenomenaal uitzicht
Het uitzicht is op zijn zachtst uitgedrukt fenomenaal. “De noordkant is mijn favoriete kant”, glimlacht Steven. “Van hieruit zie je de haven, het MAS, het Operaplein en af en toe zie je een schip Antwerpen binnenvaren.” Zelfs het MAS lijkt van hieruit amper een stekkendoos groot. “Vanop deze hoogte zie je ook dat Antwerpen eigenlijk best nog veel groen heeft”, wijst Luc, die zelf een voorkeur heeft voor het uitzicht op het Centraal Station dat vanop deze plek mooier oogt dan ooit.

IJzervlechters
We nemen de trap naar boven en belanden op de hoogste verdieping, het 26ste, waar zes penthouses moeten verrijzen. Maar zo ver is het nag niet. “Op dit ogenblik zijn we bezig met het buitenschrijnwerk”, leggen Steven en Luc uit. “We beginnen telkens beneden en werken naar boven toe. Ook de gevelpanelen en de inpandige terrassen worden nu volop geïnstalleerd. En binnenin zijn we bezig met het plaatsen van de technieken: elektriciteit, sanitair, ventilatie,..”

Eind dit jaar starten de arbeiders dan met het plaatsen van de afgewerkte gevelpanelen aan de buitenzijde van de Antwerp Tower. “Tegen het bouwverlof van volgend jaar zou de toren dan zijn definitieve, witte buitenaanzicht moeten hebben.”

Een ladderleidt ons naar het dak waar ijzervlechters bezig zijn met de wapening in het beton klaar te steken. Want binnen ettelijke minuten zal het tweede gedeelte van het dak met beton worden begoten. “Zie je die zwarte buis? Die werd doorheen de hele toren omhoog geleid am het
beton te kunnen storten. Want een betonmolen op het dak plaatsen, is natuurlijk niet mogelijk.”

We wandelen over de ijzerstructuren. “Maar weinig mensen krijgen dit uitzicht te zien”, zegt Steven. “Bij mooi weer hebben onze mannen echt wel een schone werkplek. Je merkt ook dat ze trots zijn op hun job hier. En dat heb je niet altijd in de bouw.”

De meiboom
Het waait stevig. Beneden kronkelt de Schelde. Een miniatuurtram rijdt het centrum door. Even verderop erkent de Boerentoren zijn meerdere. “Op het dak van de Antwerp Towerlijkt t Stad net opgebouwd uit legoblokjes”, glimlacht Luc. “Uiteindelijk zullen mensen het niet zien, maar eigenlijk is wat we hier doen een huzarenstukje. We plaatsten eerst de nieuwe structuur van de toren en pas daarna zijn we begonnen met het afbreken van de oude ruwbouw. Van de oorspronkelijke Antwerp Tower zal dus niet veel meer overschieten.”

Steven en Luc gidsen ons met de werflift terug naar beneden, naar de sokkel: de eerste vijf verdiepingen. Daar komt op het gelijkvloers en op de eerste verdieping 4.000 vierkante meter aan retail. Op verdieping twee en drie komen kantoren en op verdieping vier wordt er gedacht aan een restaurant of een wellness. “Verdieping vijf wordt dan de technische verdieping. Maar daar zal niemand iets van zien.”

Bij het buitenwandelen botsen we op werfleider Guy, die zichtbaarfier is aan dit project te kunnen meewerken. “Op 8 november gaan we de meiboom plaatsen op het dak”, lacht hij. “Een traditie onder arbeiders wanneer de ruwbouw is afgewerkt en het laatste beton gestort. Al kunnen we er in dit geval misschien beter meteen een kerstboom van maken.”

Lees het volledige artikel op: https://www.gva.be/cnt/dmf20191025_04684279/op-werfbezoek-in-de-antwerp-tower-vanop-het-dak-lijkt-t-stad-opgebouwd-uit-legoblokjes?